Organizm człowieka do prawidłowego funkcjonowania wymaga określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do aktualnych potrzeb pacjenta) jest konieczne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny koncentrująca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Podstaw medycyny ortomolekularnej należy szukać w pracach dwukrotnego laureata Nagrody Nobla, doktora Linusa Paulinga. Na bazie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania składników. Według Paulinga, by wrócić do pełni sił pacjent musi uzupełnić te braki. Medycyna ortomolekularna koncentruje się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także sposobie ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje
Które jednak składniki są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej szczególnie ważne? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim minerały, pierwiastki śladowe, witaminy zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, złożone węglowodany, aminokwasy, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.
